کتاب صوتی آفتاب در حجاب -قسمت اول

کتاب صوتی آفتاب در حجاب -قسمت اول
باصدای سید محمد صادقی نژاد

دریافت
حجم: 7.59 مگابایت

یا علی اصغر

برخی مدعیان محبت اهل‌بیت(ع) از همان جایی پول می‌گیرند که داعشی‌ها پول می‌گیرند

حجت الاسلام پناهیان در تجمع مدافعان حرم:

امتحان دیگری که از ما می‌گیرند و الان شما می‌توانید -آن را در اطراف خودتان- ببیند، این است: برخی از کسانی که ادعای دفاع از اهل‌بیت(ع) دارند و ادعای محبت اهل‌بیت(ع) دارند، از همان جایی پول می‌گیرند که داعشی‌ها از همان‌جا پول می‌گیرند. مثلاً کسی می‌آید و می‌گوید: من حاضرم پول شام تمام دهۀ هیات تو را بدهم به این شرط که در هیات خودت از انقلابی‌گری سخن نگویی! از امام و شهدا و رهبری سخن نگویی! اگر دو هزار نفر شام می‌دهی، من به اندازۀ پنج هزار نفر به تو پول می‌دهم. وقتی بررسی می‌کنیم می‌فهمیم که این پول از سوی همان کسانی می‌آید که از تروریست‌ها حمایت می‌کنند. این هم یک امتحان دیگر است. این افراد حتی ممکن است، از شما هم محکمتر سینه بزنند یا علاوه بر سینه‌زنی، یک کار دیگری هم انجام دهند. ولی آتش‌بیار این معرکه هستند. از این‌طرف، توهین‌هایی می‌کنند که این توهین‌ها از آن‌طرف مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. این هم نوع دیگری از امتحان است که امروز از ما گرفته می‌شود. باید بدانیم که هر نوع طرفداری از امیرالمؤمنین(ع) طرفداریِ درست و قشنگ نیست.

«صمت» اصلاً حرف نزدن نیست!

حاج آقا مجتبی تهرانی ره :

پیغمبر اکرم(ص) فرمود: «وَ مِیرَاثُ الصَّمْتِ أنَّهَا تُورِثُ الْحِکْمَةَ»؛ یعنی میراث سکوت، حکمت است. پس معلوم می‌شود منظور از این «صوم صمت» که در روایات هست، «حرف نزدنِ» مطلق نیست، بلکه مراد همان «قلّت کلام» و پرهیز از بیهوده‌گویی است. اتفاقاً بعضی جاها باید حرف بزنی؛ با خدا باید حرف بزنی؛ باید دعا بخوانی. نه اینکه هر چیزی که از دهانت بیرون بیاید را بگویی. آن چیزی که برای تو حُجُب را برطرف می‌کند و تو را به «مقام رضا» می‌رساند، آن را مراقبت کن.

سحر نوشت 1

سر سجاده ی سحر به انتظار نسشته بودم.

همانند کسی که سالها در انتظار دیدن بزرگی ،شب ها را صبح کرده است .

که وقتی به آن بزرگ نزدیک می شود ،هر آنچه می خواسته را فراموش می کند.

در آن سحر من نیز خود را نزدیک احساس می کردم.

خیلی نزدیک،حتی نزدیک تر از رگ گردن.

سفارش به «زیاد دعا کردن» در این ماه

حاج آقا مجتبی تهرانی ره :

حالا یکی دو تا روایت می‌‌خوانم که اصل این روایات در فروع کافی است ولی من از وسائل‌الشیعه نقل می‌کنم. روایت از امام صادق(ع) است که «قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع): عَلَیْکُمْ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ بِکَثْرَةِ الِاسْتِغْفَارِ وَ الدُّعَاء»؛  یعنی علی(ع) فرمود: «بر شما باد در ماه رمضان، به کثرت دعا و استغفار».

در روایت دیگر آمده است: «کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْن(ع) إِذَا کَانَ شَهْرُ رَمَضَانَ لَمْ یَتَکَلَّمْ إِلَّا بِالدُّعَاءِ»؛  یعنی حضرت امام سجاد(ع) در ماه مبارک رمضان اصلاً صحبت نمی‌کرد، مگر اینکه تمام جملاتی که از ایشان صادر می‌شد مضامین دعایی داشت. ما در این زمینه روایات بسیاری داریم. بنابر این آنچه که در ماه مبارک رمضان وظیفه عبد است، سخن گفتن با ربّ خود است.